Waarom rugpijn: oorzaken en behandeling

Rugpijn is een populaire ziekte van de moderne beschaving: bijna iedereen heeft minstens één keer in zijn leven last van rugpijn. Gelukkig vormen de oorzaken in ongeveer 90% van de gevallen geen bedreiging voor de gezondheid. Daarom kunnen patiënten zelf veel doen om rugpijn te bestrijden - van warmtekompressen tot oefeningen om de rugspieren te ontwikkelen. Lees meer over de oorzaken en behandeling van rugpijn in dit artikel.

rugpijn

korte info

  • Rugpijn: behoren tot de meest voorkomende soorten pijn en komen vooral voor bij vrouwen. Meestal is rugpijn niet-specifiek.
  • Classificatie:duur (acute, subacute en chronische rugpijn), houding (boven-, midden- of onderrug) en vorm (specifieke en niet-specifieke rugpijn).
  • Oorzaken:er is op zich geen reden voor aspecifieke rugpijn. Specifieke rugpijn daarentegen heeft een detecteerbaar symptoom.
  • Enquêtes:afhankelijk van de lichamelijke conditie van de patiënt: bloed- en urineonderzoek, neurologisch onderzoek, gynaecologisch onderzoek, elektroneurografie, enzovoort.
  • Behandeling:Warmtebehandeling, geneeskrachtige planten, correcte flexie en extensie, sporten om de rug te versterken, training voor de rug op de werkvloer, ontspanningstechnieken, acupunctuur, eventueel medicatie

Rugpijn: beschrijving en classificatie

Lage rugpijn, spit, rugstijfheid of gewoon rugpijn zijn de namen van één symptoom. Soms knijpt ze in het kruis, soms trekt ze aan haar nek. Soms straalt rugpijn uit naar de zijkant, armen of benen. Symptomen kunnen permanent of slechts tijdelijk zijn. Soms zijn ze zo sterk dat de slachtoffers zich nauwelijks kunnen bewegen.

Hoe divers de aard en omvang van de klachten ook zijn: rugpijn kan mensen van bijna elke leeftijd achtervolgen. Ze behoren tot de meest voorkomende problemen van de moderne mens. Vrouwen in alle leeftijdsgroepen rapporteren vaker rugpijn dan mannen. Dit fenomeen manifesteert zich ook bij andere soorten pijn.

Artsen verdelen rugpijn volgens verschillende criteria:

Classificatie door lokalisatie van rugpijn

  • Bovenrug:Pijn in de bovenste wervelkolom (nekgebied) kan acuut of chronisch zijn. Het wordt vaak gevoeld in de schouders, armen en/of de achterkant van het hoofd. Nekpijn wordt bijvoorbeeld veroorzaakt door een verkeerde houding op de werkvloer, een hernia of een psychische stoornis.
  • Midden op de rug:Rugpijn in de thoracale wervelkolom wordt zelden veroorzaakt door letsel. Meestal worden ze veroorzaakt door irritatie van grote spiergroepen in dit gebied of disfunctie van de gewrichten van de ribbenwervels.
  • In de onderrug:rugpijn komt het meest voor in de onderrug. Omdat de lumbale wervelkolom meer vatbaar is voor letsel en schade dan de nek en thoracale wervelkolom. Lage rugpijn wordt "rugpijn" genoemd. Mogelijke oorzaken zijn bijvoorbeeld een hernia of spierspanning.

Classificatie naar duur van rugpijn

Afhankelijk van de duur van de symptomen maken artsen onderscheid tussen acute, subacute en chronische rugpijn:

  • Acute rugpijn:het is rugpijn die voor het eerst optreedt of na ten minste zes maanden zonder pijn en die maximaal zes weken aanhoudt. De prognose is over het algemeen goed: acute rugpijn verdwijnt bij de meeste slachtoffers binnen enkele weken.
  • Subacute rugpijn:als rugpijn zes weken tot maximaal drie maanden aanhoudt, worden ze als subacuut beschouwd.
  • Chronische rugpijnof chronische terugkerende rugpijn: houdt langer dan drie maanden aan. De intensiteit van de pijn kan gedurende deze tijd variëren - soms is de rugpijn zwakker, soms ernstiger. Chronische rugpijn komt vaker voor met de leeftijd.

Classificatie voor oorzaken van rugpijn

Afhankelijk van of het mogelijk is om de duidelijke oorzaak van de ziekte te bepalen, maken artsen onderscheid tussen specifieke en niet-specifieke rugpijn. Lees meer in de volgende sectie.

Hoofdredenen

Rugpijn kan grofweg worden onderverdeeld in twee hoofdoorzaken: aspecifieke en specifieke rugpijn.

Niet-specifieke rugpijn

Voor niet-specifieke rugpijn kan de arts geen duidelijke oorzaak voor de symptomen vinden. De overgrote meerderheid van alle gevallen van rugpijn valt in deze categorie.

Specifieke rugpijn

Een overzicht van de belangrijkste oorzaken van specifieke rugpijn:

  • Spierspanning:heel vaak is spierspanning de oorzaak van rugpijn. Een slechte houding, eenzijdige belasting of gebrek aan fysieke activiteit maken de spieren ongelijk - sommige spieren zijn overbelast, andere worden onderbenut. Als gevolg hiervan worden spieren korter of harder, wat spanning en pijn kan veroorzaken. Een beknelde zenuw kan ook het gevolg zijn van spierspanning en rugpijn veroorzaken.
  • hernia. . . De schijven bevinden zich in de vorm van kussenvormige schokdempers tussen de afzonderlijke wervellichamen. Ze bestaan uit een zachte gelatineuze kern omgeven door een fibrocartigue-ring. Als de gelei-kern wegglijdt en door de vezelmantel breekt, ontstaat er een hernia. Dit veroorzaakt ernstige rugpijn wanneer de gelatineuze massa die de glijschijf verlaat op nabijgelegen zenuwen drukt.
  • Slijtage van de wervelkolom(artrose van de gewrichten van de wervelkolom, fasesyndroom): met de leeftijd slijten de wervelgewrichten in het lichaam.
  • Rachiocampsis. . . Bij zogenaamde scoliose is de wervelkolom zijdelings gebogen. Dit leidt tot vroegtijdige slijtage, wat kan leiden tot spierspanning en rugpijn. Bovendien zijn bij de zogenaamde ziekte van Scheuermann krommingen van de wervelkolom kenmerkend. Gevolgen zijn bochel, rugpijn en beperkte mobiliteit.
  • Spondylolisthesis(Spondylisthesis): In deze toestand zijn de wervels onstabiel, zodat ze gemakkelijk kunnen worden verplaatst. Dit komt vooral voor in de lumbale regio. Veel patiënten hebben weinig of geen klachten. Maar lichaamsbeweging en bepaalde bewegingen kunnen rugpijn veroorzaken. Wanneer de verplaatste wervel op de zenuwwortel drukt, zijn ook neurologische aandoeningen, zoals emotionele stoornissen of verlamming, mogelijk.
  • osteoporose(botverlies). Bij osteoporose worden botten steeds kwetsbaarder. Dan kunt u ze zelfs met de kleinste belasting (bijvoorbeeld vallen, struikelen) breken. Dit leidt vaak tot wervelfracturen die gepaard gaan met rugpijn. Zelfs de voorbode van osteoporose - osteopenie - kan al in verband worden gebracht met rugpijn.
  • Zwangerschap: veel zwangere vrouwen hebben rugpijn. Hier zijn verschillende redenen voor. Hormonale veranderingen bij zwangere vrouwen leiden bijvoorbeeld tot ontspanning van de pezen en ligamenten in het bekkenbodemgebied. Als gevolg hiervan worden ze onstabiel, wat pijn in het bekken en de onderrug kan veroorzaken. Bovendien verschuift het zwaartepunt van de vrouw door de groeiende foetus. Het kan ook rugpijn veroorzaken. Bovendien kunnen beroertes en vroeggeboorte in verband worden gebracht met rugpijn.
  • Pyelonefritis:Bekkennierontsteking wordt meestal veroorzaakt door bacteriën en vooral bij vrouwen. Vooral als het een chronische aandoening is, kan het langdurige rugpijn veroorzaken.
  • Stenen in de nieren:In tegenstelling tot bekkennierontsteking komen nierstenen vaker voor bij mannen. Soms zijn ze zo klein (griesmeel) dat ze gewoon via de urineleider in de urine worden uitgescheiden. Grote nierstenen daarentegen kunnen vast komen te zitten in de urineleider. Het resultaat is nierkoliek, die onder andere brandende, krampende rugpijn kan veroorzaken, afhankelijk van de locatie van de niersteen.
  • Longontsteking(longontsteking): Naast hoesten met koorts en rugpijn, wordt soms longontsteking toegeschreven. De ontsteking wordt voornamelijk veroorzaakt door bacteriën.
  • Ontsteking van de alvleesklier(pancreatitis): Zowel acute als chronische pancreatitis veroorzaken pijn in de bovenbuik. Het straalt vaak uit naar de rug en wordt ervaren als rugpijn.
  • Zwelling van de wervelkolom en zwelling van de ribben:Rugpijn kan ook worden veroorzaakt door een tumor in de wervelkolom of borst. Soms zijn deze tumoren goedaardig, soms kwaadaardig. In het tweede geval zijn dit bijna altijd secundaire tumoren van kankergezwellen in andere delen van het lichaam, zoals borstkanker of longkanker.

Risicofactoren voor rugpijn

Er zijn verschillende factoren die het risico op rugpijn vergroten. Dit is in de eerste plaats:

  • Werkgerelateerde factoren:Het dragen en tillen van zware lasten, trillingen (bijvoorbeeld bij het werken met een drilboor) en werken in ongemakkelijke posities belasten de wervelkolom, gewrichten en spieren. Dit kan op den duur leiden tot rugpijn. Daarom worden sommige rugziekten erkend als beroepsziekten.
  • Werkgerelateerde psychosociale aandoeningen:Mensen die niet tevreden zijn met hun werkplek of van 's ochtends tot 's avonds eentonig moeten werken (bijvoorbeeld aan een lopende band) hebben meer kans op rugpijn. Daarnaast kunnen sociale conflicten op de werkvloer en een hoge arbeidsintensiteit zonder adequate beloning (in de vorm van geld, erkenning, promotiekansen) bijdragen aan rugpijn.
  • Sociale status.Rugpijn komt vaker voor bij mensen met een lage sociale status in termen van opleiding, beroep en inkomen dan bij mensen met een hoge sociale status.

Het beloop van bestaande rugpijn kan worden beïnvloed door ongunstige omstandigheden zoals psychologische factoren. Deze omvatten bijvoorbeeld onrealistische angsten voor rugpijn, depressie, evenals passief of overactief gedrag - dat wil zeggen, uitgesproken terughoudendheid of te veel activiteit.

Rugpijn therapie

Bij specifieke rugpijn zal de arts, indien mogelijk, de oorzaak van de ziekte wegnemen. Voor een hernia is bijvoorbeeld conservatieve (niet-chirurgische) therapie meestal voldoende, zoals thermische behandelingen, fysiotherapie, ontspanningstechnieken en pijnstillers of spierverslappers. Een operatie is zelden nodig. Als uw rugpijn wordt veroorzaakt door pyelonefritis, zal uw arts gewoonlijk antibiotica voorschrijven. De meeste bacteriën zijn de oorzaak van ontstekingen.

Het is het beste om altijd uw arts te raadplegen over een techniek voordat u deze probeert.

  • Bewegen en sporten:Fysiotherapie en rugoefeningen worden speciaal aanbevolen voor subacute en chronische aspecifieke rugpijn, maar niet voor acute rugpijn.
  • Ontspanningsprocedures:Gerichte ontspanning helpt tegen stress en spanning (beiden spelen een belangrijke rol bij rugpijn). Als de pijn al chronisch is, kan VUR ook nuttig zijn. Er zijn trouwens nog andere ontspanningstechnieken zoals autogene training en meditatie. Veel patiënten met rugpijn hebben ook positieve ervaringen op dit gebied.
  • Holistische methoden en praktijken:yoga, qigong en tai chi chuan hebben ook een ontspannend effect. Deze complexe oefenmethoden zijn geschikt om spit en hernia te voorkomen.
  • Thermische therapie:Het toepassen van warmte (bijv. verwarmingskussens, thermosflessen, modderbaden, fango-zakken) ontspant de spieren en kan niet-specifieke rugpijn verlichten.
  • Medicinale planten:combinatiepreparaten van es en esp kunnen rugpijn verlichten. Bij pijnlijke spierspanning kan een capsaïcinecrème of -pleister helpen.
  • Aromatherapie:Als u lumbago (rugpijn) ervaart, kunt u pijnboom-, sandelhout- of gemberolie op het getroffen gebied smeren. Dit kan de symptomen helpen verlichten.
  • Rugvriendelijke voeding:botten, gewrichten, spieren en schijven hebben veel voedingsstoffen nodig om te kunnen functioneren. Zorg voor voldoende essentiële vetzuren, calcium, fluoride, vitamine C, D en E, evenals B-vitamines, magnesium, boor, selenium en zink. Het helpt niet alleen de rug goed, maar draagt ook bij aan een goede gezondheid in het algemeen.
  • Veel drinken:De toevoer van voedingsstoffen naar de tussenwervelschijven werkt alleen bij grote hoeveelheden vocht.

Medicijnen tegen rugpijn

Medicijnen verminderen de rugpijn zo sterk dat lichamelijke activiteit weer mogelijk is. Na verloop van tijd moet en kan de dosis medicatie worden verlaagd: door te sporten hebben patiënten over het algemeen minder medicatie nodig om (vrijwel) pijnloos te bewegen. De arts geeft elke patiënt specifieke instructies over wanneer het geneesmiddel kan worden gebruikt, in welke dosering en voor hoe lang. Patiënten dienen deze instructies op te volgen om bijwerkingen of verslaving te voorkomen.

Zelfs bij specifieke rugpijn kan medicamenteuze behandeling nuttig en noodzakelijk zijn. In principe is het maar voor korte tijd.

Voor de behandeling van rugpijn zijn in principe verschillende groepen werkzame stoffen beschikbaar. Afhankelijk van het type en de ernst van de symptomen, hangt het ervan af welk medicijn in elk geval het meest geschikt is:

  • conventionele pijnstillers (analgetica);
  • zeer sterke pijnstillers uit de opiaatgroep;
  • spierverslappers: niet aanbevolen voor niet-specifieke rugpijn;
  • sommige antidepressiva, bijvoorbeeld voor chronische niet-specifieke rugpijn, wanneer de patiënt tegelijkertijd lijdt aan depressie of slaapstoornissen

Wanneer moet je naar een dokter?

Rugpijn is niet altijd een teken van een min of meer ernstige medische aandoening die een bezoek aan de dokter vereist. Daar zitten vaak relatief onschuldige oorzaken achter, zoals spierspanning door te weinig beweging of een slechte houding. In de volgende gevallen moet u om veiligheidsredenen echter een arts raadplegen:

  • atypische rugpijn
  • aanhoudende rugpijn
  • toenemende rugpijn

Belangrijk onderzoek

Deze onderzoeken helpen de oorzaken van klachten op te helderen:

  • hartkatheterisatie;
  • gezamenlijke punctie;
  • elektromyografie;
  • radiografie;
  • ziektegeschiedenis;
  • CT-scan;
  • scintigrafie;
  • echografie;
  • cystoscopie;
  • artroscopie.

Rugpijn: onderzoeken

Om rugpijn op te helderen, zal uw arts eerst uitgebreid met u praten om uw medische geschiedenis samen te stellen. Mogelijke vragen:

  • Waar komt rugpijn voor?
  • Verspreidt uw rugpijn zich naar andere delen van uw lichaam (zoals uw zijkanten of een been)?
  • Hoe lang duurt de huidige pijnaanval?
  • Zijn er eerdere gevallen van rugpijn geweest? Hoe is de pijn verlopen?
  • Zijn er factoren die rugpijn veroorzaken, verergeren of verlichten (bijv. koorts, kou, beweging)?
  • Hoe werd rugpijn behandeld (medicatie, massage)? Waren de maatregelen succesvol? Zijn er bijwerkingen?
  • Wat is het (dagelijkse) tijdsverloop van rugpijn?
  • Hoe erg is uw rugpijn? Bemoeilijken ze de dagelijkse activiteiten?
  • Heeft u een bijkomende psychische of lichamelijke aandoening?

Onderzoek door een arts

Na een medische geschiedenis kan de arts verschillende onderzoeken uitvoeren om de oorzaken van rugpijn te onderzoeken.

  • Bloedtesten :meting van verschillende bloedtellingen kan bijvoorbeeld tekenen zijn van slijtage van het ruggenmerg, ontsteking (zoals pleuritis, prostatitis, pyelitis) of een hartaanval als oorzaak van rugpijn.
  • Analyse van urine:het testen van een urinemonster kan vermoedens van nierziekte of acute prostatitis wegnemen of versterken.
  • Elektromyografie (EMG):Het meten van de elektrische activiteit van een spier dient ook om een hernia te identificeren als mogelijke oorzaak van rugpijn.
  • Echografie procedure:als uw rugpijn wordt veroorzaakt door pyelonefritis of nierstenen, kan een echografie helpen om de oorzaak te achterhalen.
  • Röntgenfoto:een eenvoudige röntgenfoto kan informatie geven over verschillende mogelijke oorzaken van rugpijn, zoals longontsteking, pneumothorax, spinale obstructie, spinale ontsteking (spondylitis ankylopoetica) of osteoporose.
  • Computertomografie (CT):uitgevoerd wanneer er een vermoeden bestaat dat rugpijn wordt veroorzaakt door een hernia, schaafwonden aan het ruggenmerg, aorta-aneurysma, pancreatitis of een longtumor.
  • Magnetische resonantie beeldvorming (MRI):deze test kan worden gebruikt om vermoedens van een hernia of spinale ontsteking (spondylitis ankylopoetica) te identificeren.
  • Scintigrafie:Deze nucleair geneeskundige test bepaalt de activiteitstoestand van verschillende weefsels, zoals botweefsel (botscintigrafie: vermoede spondylitis ankylopoetica) of longweefsel (longscintigrafie: vermoede longembolie).

Wanneer welk onderzoek nodig is?

Lichamelijk onderzoek en laboratoriumonderzoek (bloed, urine) komen vaak voor bij het diagnosticeren van rugpijn. Daarentegen worden röntgenstralen - dat wil zeggen röntgenstralen, computertomografie (CT) en magnetische resonantiebeeldvorming (MRI) - alleen aanbevolen als specifieke rugpijn wordt vermoed. In de eerste verduidelijking is bewust de acute en uniform chronische rugpijn achterwege gelaten: bij te veel onderzoeken kan de patiënt vrezen dat er een ernstige oorzaak achter rugpijn kan zitten die simpelweg nog niet is vastgesteld. Dit kan acute rugpijn chronisch (chronisch) maken.