Mensen die voor het eerst gewrichtsziekten tegenkwamen, vragen vaak: artritis en artrose - wat is het verschil. Deze pathologieën hebben vergelijkbare namen en symptomen, dus ze zijn vaak in de war. Met zelfmedicatie kan deze verwarring negatieve gevolgen veroorzaken, omdat wat helpt bij artrose met artritis kan schaden.
Beide ziekten zijn ernstig, leiden tot handicap, dus de behandeling van gewrichtsziekten moet worden uitgevoerd door een specialist.
Wat is de aard van deze ziekten?
Het verschil tussen artrose en artritis is al duidelijk bij hun namen. Het achtervoegsel "het" in naam van de ziekte duidt op de inflammatoire aard van de ziekte en "oz" - de aanwezigheid van pathologische veranderingen in de weefsels.
Dienovereenkomstig is artritis een ontsteking van het gewrichtsweefsel, dat kan worden veroorzaakt door verschillende oorzaken. En artrose is degeneratieve veranderingen in het gewrichtskraakbeen, zich ontwikkelen na letsel of door de werking van leeftijdsgerelateerde factoren. We zullen er meer achter komen wat artritis en artrose zijn.
Arthrose - Wat is het?
De gearticuleerde oppervlakken van de botten zijn bedekt met glad kraakbeenweefsel en constant gesmeerd met synoviale vloeistof voor licht glijden. Arthrose wordt gekenmerkt door pathologische processen, wat leidt tot het feit dat het oppervlak van het kraakbeen gladheid verliest, is zweren en verfijnd.
Daarom, tijdens de wrijving van de parende kraakbeenoppervlakken, krabben ze elkaar als gevolg daarvan, degeneratieve processen worden verergerd tot de volledige vernietiging van het kraakbeen. Gezamen komen langs de randen van het bot - osteofyten die de mobiliteit van het gewricht beëindigen.
Met tijdige detectie van artrose kan het vernietigingsproces van kraakbeen tientallen jaren worden vertraagd, met behulp van moderne behandelingsmethoden en preventie. Maar in de regel leidt artrose uiteindelijk tot de volledige vernietiging van kraakbeen en immobilisatie van het aangetaste gewricht.
De enige manier om terug te keren naar de verloren functionaliteit is de operatie om de gewricht te vervangen door kunstmatige endoprosthese.
Artritis - wat is het?
Artritis is ontsteking van de gewrichten. Het is bekend dat het inflammatoire proces niets meer is dan de strijd van immuunbloedcellen (leukocyten) met vreemde formaties in het lichaam. Meestal worden immuuncellen opgehangen tegen infectie die is gevallen.
In de plaats van deze strijd treedt ontsteking op, gekenmerkt door roodheid, een toename van de lokale temperatuur, pijn en zwelling. Leukocyten die stierven tijdens de bescherming van het lichaam zijn niets meer dan pus, vaak gevormd in het proces van ontsteking.
Artritis kan een andere aard hebben. Soms treedt het op wanneer een infectie de articulaire holte binnenkomt. Dergelijke soorten artritis zijn goed om antibiotica te behandelen en passeren vaak zonder gevolgen.
Andere soorten van deze ziekte zijn slechter voor de behandeling en leiden meestal tot handicap. In het bijzonder is het reumatoïde artritis - een auto -immuunziekte waarbij immuuncellen hun oriëntatiepunten verliezen en beginnen te vechten tegen weefsels van hun eigen lichaam.
Gotrische artritis vindt bij ouderen plaats als gevolg van een schending van het metabolisme en afzettingen in de gewrichten van zouten.
Psoriatic -artritis, die wordt aangetroffen bij ongeveer 10% van de patiënten met psoriasis, evenals vele andere soorten van deze gevaarlijke ziekten.
Is er een relatie tussen deze ziekten?
Demonteren hoe artrose verschilt van artrose, kan men niet anders dan vermelden dat deze ziekten elkaar vaak vergezellen. Dus bijvoorbeeld, met reumatoïde artritis, worden gewrichtsweefsels onderworpen aan degeneratieve veranderingen die kenmerkend zijn voor artrose. Na verloop van tijd worden de gewrichten die worden getroffen door reumatoïde artritis vervormd en verliezen ze hun functies, zoals bij artrose.
Soortgelijke kan worden gezegd over jichtartritis. Scherpe kristallen van zouten, die werden afgezet in gewrichtskraakbeen, veroorzaken enerzijds hun ontsteking, en anderzijds krabben ze de oppervlakken van het kraakbeen, die zijn slijtage en geleidelijke degeneratie kenmerken van artrose veroorzaakt.
Zoals u kunt zien, hebben de chronische vormen van artritis de toestand van het gewrichtskraakbeen negatief beïnvloed en leiden ze in de loop van de tijd tot de progressie van processen die kenmerkend zijn voor artrose - vervorming en het verlies van gewrichtsfuncties.
Deze regel werkt de andere kant op. Het verloop van artrose is zelden compleet zonder gelijktijdige artritis. Wanneer de oppervlakken van het gewrichtskraakbeen, vernietigend door degeneratieve processen, tegen elkaar wrijven, er op zich op de microtrauma's verschijnen, kunnen stukken kraakbeen worden verlaten. Dit veroorzaakt ontstekingsprocessen en we weten al dat ontsteking in de gewrichten artritis is.
Arthrose treedt dus op met periodieke exacerbaties, die vaak gepaard gaan met verbonden artritis.
Vanwege het feit dat deze twee ziekten zo met elkaar zijn verbonden, is het soms moeilijk te begrijpen: artritis en artrose-wat is het verschil. Om te beslissen, moet u kijken naar de oorzaak van de ziekte, naar wat het pathologische proces wordt gelanceerd. Als de impuls van de ziekte degeneratieve veranderingen in het kraakbeen is geworden, dan is dit artrose, en als de oorzaak in ontstekingen veroorzaakt door infecties, problemen met hormonale achtergrond, immuniteit of metabolisme, dan is dit artritis.
Wat zijn de oorzaken van deze pathologieën?
Arthrose is een degeneratieve dystrofische verandering in kraakbeen die zich om redenen ontwikkelt:
- Onvoldoende weefselvoeding;
- Traumatische aard.
Het gebrek aan voeding vindt in de regel plaats vanwege leeftijdsgebonden veranderingen in het lichaam. Daarom verschijnt artrose vaak bij mensen ouder dan 50-60 jaar oud. Op deze leeftijd vertraagt weefselregeneratie, verschijnen er schendingen in metabole processen, wat in vele leidt tot problemen met de gewrichten.
Een traumatische artrose kan zich op jongere leeftijd ontwikkelen. De oorzaak ervan is aangeboren en verworven gebreken op gewrichtskraakbeen, die het oppervlak van het paringskraakbeen verwonden, dat hun verdere vernietiging veroorzaakt.
De primordials van traumatische artrose kunnen worden:
- Aangeboren defecten van het gewrichtskraakbeen;
- Verwondingen ontvangen;
- Chirurgische operaties op de gewrichten;
- Een grote overmaat aan lichaamsgewicht.
Artritis, in tegenstelling tot artrose, met uitzondering van jichty, wordt vaker gevonden bij jongeren. De redenen zijn:
- Genetische aanleg voor auto -immuun en systemische ziekten;
- Infecties;
- Hormonale aandoeningen.
Wat is de gelijkenis en het verschil in symptomen?
Arthrose wordt gekenmerkt door een geleidelijke, langzame toename van de symptomen. De eerste fase van de ziekte kan jaren duren, zonder zichzelf te tonen. Een crunch in de gewrichten kan worden gevoeld, periodiek voorkomende pijn bij een lading boven de gebruikelijke.
Meestal wordt de arts aangepakt wanneer de ziekte de II -fase al heeft bereikt. Karakteristieke symptomen van artrose:
- Gewrichtspijn onder belasting, neemt af in rust;
- Klikt bij het verplaatsen van het probleemgewricht;
- Ochtendstijfheid, wanneer, na het wakker worden voor de normale werking van het gewricht, het noodzakelijk is om het te "ontwikkelen";
- Meestal zijn de gewrichten van de borstels, stop, wervelkolom, knie en heup vatbaar voor artrose; minder vaak - schouder en enkel;
- Het uiterlijk van pijn in rust, nachtpijn duidt op een verbonden artritis-ontsteking als gevolg van constante microtrauma van het kraakbeen;
- In de latere fasen sluit een progressieve afname van de amplitude van bewegingen zich aan bij de volledige immobilisatie van het gewricht, of, omgekeerd, het uiterlijk van "rottende", onnatuurlijke mobiliteit.
Geen voorbeeld van artrose, artritis begint met uitgesproken symptomen die kenmerkend zijn voor ontstekingsprocessen:
- Ernstige pijn in het gewricht, zelfs niet in rust verdwenen, pulsatie, trillen;
- Nachtpijnen die niet toestaan om in slaap te vallen;
- Roodheid, zwelling in de nederlaagzone;
- Hoge temperatuur op de plaats van ontsteking, vaak een toename van de temperatuur van het hele lichaam;
- Kleine gewrichten zijn gevoeliger voor artritis - polsen, vingers, soms enkel, knieën;
- Verschillende gewrichten (polyartritis) worden vaak gelijktijdig beïnvloed;
- Artritis wordt vaak een complicatie van ziekten veroorzaakt door bacteriële en virale infecties.
De rest van de symptomen van artritis varieert afhankelijk van de soort, waarvan er veel zijn. Veel soorten artritis zijn ernstige ziekten die andere lichaamssystemen beïnvloeden naast gewrichten.
Diagnostiek
Voor de arts is het verschil tussen artritis en artrose duidelijk door het klinische beeld. Vaak is het voldoende om artrose te diagnosticeren en het stadium vast te stellen, het voldoende om het problematische gewricht in twee projecties te maken. Het beeld toont de waarde van de articulaire kloof, de aanwezigheid of afwezigheid van botgroei - osteofyten, de mate van botvervorming.
Diagnose van artritis vereist meer studies, omdat het voor succesvolle behandeling noodzakelijk is om een soort pathologie vast te stellen - of een systemische ziekte een systeem is, of ontsteking wordt veroorzaakt door infectie of verergering van artrose.
Om een nauwkeurige diagnose te stellen, kunnen moderne diagnostische methoden zoals echografie, CT, MRI, arthroscopie, gewrichtsmokkerij voor de studie van synoviale vloeistof worden gebruikt. Van groot belang bij de diagnose van artritis is een bloedtest voor reumen.
Gelijkenis en verschil in therapie
Behandeling van artritis en artrose heeft meer verschillen dan overeenkomsten. Bijna het enige dat hen verenigt, is het gebruik van niet -steroïde ontstekingsremmende geneesmiddelen (NSAID's) om pijn en ontsteking te elimineren. Afhankelijk van de diagnose en toestand van de patiënt kunnen deze geneesmiddelen worden gebruikt voor lokale toepassing, oraal of in de vorm van injecties, inclusief de articulaire holte.
Met de ineffectiviteit van de behandeling van NSAID's worden hormonale geneesmiddelen gebruikt - corticosteroïden die sterke bijwerkingen hebben, dus ze worden alleen in extreme gevallen voorgeschreven.
Anders varieert de therapie van artritis en artrose. Elk type artritis heeft zijn eigen behandelingsregime dat rekening houdt met de aard van de ziekte. In de therapie van elk type kunnen naast NSAID's, antibiotica, hormonale, immunobiologische geneesmiddelen en vele andere specifieke medicijnen, waaronder fysiotherapeutische geneesmiddelen, worden gebruikt.
Het belangrijkste doel van de behandeling van artritis is het verlichten van ontsteking, therapie van gelijktijdige ziekten en een lange periode van remissie zorgen. In gevallen van ernstige schade aan de gewrichten worden chirurgische operaties aangegeven.
Bij de behandeling van artrose is de hoofdtaak om de pathologische processen van vernietiging van het gewrichtskraakbeen te vertragen. Hiervoor worden chondroprotectoren actief gebruikt - geneesmiddelen die bijdragen aan de regeneratie van gewrichtskraakbeen, evenals vitamines en mineralen. In het remissie -stadium krijgen patiënten fysiotherapeutische procedures, fysiotherapie -oefeningen.
Van groot belang is gehecht aan preventiemaatregelen:
- Normalisatie van gewicht;
- Juiste volledige voeding;
- Afwijzing van slechte gewoonten;
- Weigering om pijnlijke gewrichten te overbelasten;
- Haalbare motoractiviteit.
Bij het bereiken van ernstige stadia van artrose als gevolg van de immobiliteit van het gewricht of vice versa-onbelangrijke mobiliteit kan verloren gaan door de functionaliteit van het ledemaat. In dergelijke gevallen zal de patiënt helpen terug te keren naar een volledige levensoperatie om het beschadigde gewricht te vervangen door een endoprosthese.
Helaas zijn er geen therapeutische middelen die de gewrichten kunnen herstellen die zijn vernietigd door artrose en artritis. Het is alleen mogelijk om dit pathologische proces zo veel mogelijk in de tijd te rekken, en na het falen van het gewricht, zijn toevlucht tot chirurgische interventie. Daarom is het erg belangrijk om het bezoek niet uit te stellen aan de arts en de eerste tekenen van deze ziekten op te merken.
Zoals u ziet, bepaalt het verschil tussen artritis en artrose de verschillen in hun behandeling. Artritis -therapie is gericht op het elimineren van het inflammatoire proces en de behandeling van gelijktijdige ziekten, en bij de behandeling van artrose komt de verlichting van pijn en de preventie van verdere vernietiging van de gewrichten op de eerste plaats bij de behandeling van artrose.
In deze context wordt duidelijk hoe ze zich kunnen verhouden tot het opwarmen van de gewrichten bij deze ziekten. Verwarming van het probleemgebied helpt de bloedcirculatie in nabijgelegen weefsels te activeren.
Met degeneratieve dystrofische processen in kraakbeenweefsel verbetert de bloedstroom het gewricht van zuurstof en voedingsstoffen, versnelt metabole processen. Dit helpt bij het verbeteren van de regeneratie van de gezamenlijke weefsel. Dus met artrose is de opwarming van de gewrichten nuttig.
Verwarmingskussens en verwarmende kompressen voor artritis hebben een compleet ander effect. In de zone van het ontstekingsproces is de temperatuur al verhoogd. Verwarming verergert alleen het ontstekingsproces en bevordert de verspreiding van infectie buiten het gewricht. Daarom is met artritis verwarming van pijnlijke gewrichten met verwarmingskussens, kompressen en baden ten strengste verboden.
Conclusie
Veel mensen zijn geïnteresseerd in: wat erger is dan artritis of artrose. Deze vraag lijkt misschien vreemd, omdat het onmogelijk is om een gemakkelijkere ziekte te kiezen. Zowel de ziekte worden geassocieerd met ernstige pijn, beperkingen op motorische activiteit. Arthrose en vele soorten artritis leiden tot handicap.
Maar als alleen gewrichten worden beïnvloed met artrose, dan bijvoorbeeld met reumatoïde artritis, lijden niet alleen gewrichten, maar, praktisch, alle systemen van de lichaamskaart-, nerveuze, nerveuze, ademhalings-, nieren, leer, hematopoiesis, gezichtsorganen.
Bij een van deze ziekten is het belangrijk om ze in de beginfase te herkennen en de behandeling zo snel mogelijk te starten om de progressie van deze pathologieën te vertragen, terwijl de schade veroorzaakt door de gewrichten niet te groot is.